Książki z zakresu przemysłu filmowego

Sztuka dźwięku. Technika i realizacja

Autor: Małgorzata Przedpełska-Bieniek

Dane o książce

ISBN: 978-83-940236-7-6
Autor: Małgorzata Przedpełska-Bieniek
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 616
Waga: 947 gramów


Cena:

59,00 

Książka „Sztuka dźwięku. Technika i realizacja” to podręcznik dla filmowców. W szczególności dla realizatorów dźwięku, producentów filmowych, telewizyjnych, ale również i radiowych; studentów szkół filmowych, przyszłych operatorów dźwięku oraz tych, których interesuje magia dźwięku.

Zadziwiająco niewielka jest wiedza o dźwięku u kolejnych pokoleń filmowców, którzy nawet znając dokonania światowej kinematografii, nie umieją słuchać i analizować wpływu realizacji ścieżki dźwiękowej na całość doznań ocenić, jak wiele wrażeń, informacji i nastrojów przekazano im właśnie przez dźwięk i jakimi metodami to zrobiono. Nie doceniając dźwięku, nie potrafią wykorzystać go twórczo w swojej pracy, bojąc się nieznanej sobie materii. Ta książka ma to zmienić!

Magazyn filmowcy nr. 7-8 (71-72) 2017

Trudno o lepszą porę na wydanie książki Małgorzaty Przedpełskiej – Bieniek „Sztuka dźwięku. Technika i realizacja”, o której czytamy na czwartej stronie okładki, że jest to „podręcznik dla filmowców”, i której obszerne partie poświęcone są dźwiękowi w filmie. Wszak 6 października będziemy obchodzić 90. rocznicę premiery „Śpiewaka Jazzbandu” Allana Croslanda, uważanej za moment narodzin filmu dźwiękowego. W tytule książki słowo „film” nie występuje, gdyż jej pokaźna treść wykracza poza problematykę związaną z warstwą akustyczną dzieła filmowego znacznie dalej niż poprzednia praca autorki, na tej warstwie skupiona – „Dźwięk w filmie” (Wyd. Sonoria, 2009). „Sztuka dźwięku…” powtarza część materiału „Dźwięku w filmie”, ale po pierwsze w wielu miejscach go rozbudowuje, po drugie – uzupełnia nowymi rozważaniami. Otrzymujemy pokaźny tom złożony z czterech rozdziałów, w którym film pojawia się na dobre dopiero w dwóch ostatnich – „Dźwięku w sztukach audiowizualnych” i „Realizacji dźwięku w formach audiowizualnych”. Pierwsze dwa – „Akustyka” oraz „Elektroakustyka” – przynoszą obfitą porcję wiedzy teoretycznej o dźwięku w ogóle. Choćby ciekawych informacji o najdawniejszych próbach zapisu dźwięku, rozwoju fonografii i radiofonii, a przede wszystkim o opracowywaniu specjalnych wersji filmów dla osób z dysfunkcjami słuchu i wzroku, w czym Przedpełska – Bieniek – znana ze świetnych konsultacji muzycznych w wielu filmach polskich – ostatnio się specjalizuje. Dlatego przywołana już informacja, że „Sztuka dźwięku, Technika i realizacja” to podręcznik dla filmowców wydaje się zbyt kategoryczna. Szczęśliwie w następnym zdaniu zostaje złagodzona włączeniem w krąg czytelników przedstawicieli innych branż, w tym radia. To jest książka dla wszystkich, którzy mają związek z dźwiękiem, nie tylko ludzi kina. Do nich jednak powraca następny akapit zajawki: „Zadziwiająco niewielka jest wiedz o dźwięku u kolejnych pokoleń filmowców (…). Nie doceniając dźwięku, nie potrafią wykorzystać go twórczo w swojej pracy (…). Ta książka ma to zmienić!”. Pytanie, czy zmieni wystarczająco. Bo choć są w niej przykłady na to, jak można w filmie twórczo wykorzystać dźwięk, to jest ich za mało. Niezbędne definicje i opisy narzędzi technicznych dźwiękowca oraz sposobów ich używania przeważają nad wskazaniami wspaniałych rezultatów artystycznych sięgnięcia po te narzędzia w konkretnych filmach – a to powinien być główny motor zmiany nastawienia filmowców do dźwięku! W sumie jednak zalety „Sztuki dźwięku…” górują nas niedostatkami. Do zalet, o których jeszcze nie było mowy, zaliczamy przystępność wywodu autorki (wspartą ilustracjami), czy też to, że jej książka jest na bieżąco z nowinkami technicznymi (np. Dolly Atmos). Wśród niedostatków mamy – nieścisłości w omówieniu formatów obrazu kinowego, pominięcie pomysłów Rosjan na stereofonię w filmie, brak indeksu nazwisk i filmów na końcu. Słabości można jednak pokonać w kolejnych wydaniach tej niezwykle pożytecznej pracy.

Andrzej Bukowiecki

Małgorzata Przedpełska-Bieniek absolwentka sekcji filmowej Wydziału Reżyserii Dźwięku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Posiada tytuł doktora habilitowanego sztuki. Jest wykładowcą UMFC i AFiT. Od 1977 r. pracuje w kinematografii. Jej nazwisko można znaleźć w kilkuset czołówkach filmowych, m.in.: Człowiek z żelaza, Pan Tadeusz, 300 mil do nieba, Krótki film o zabijaniu, Dług, Rewers, Skazany na bluesa, Jesteś Bogiem, Córki dancingu; czy serialach telewizyjnych m.in.: Alternatywy 4, Dom, 07 zgłoś się, Ranczo. Właściciel Fonoteki Sonoria, Studio Sonoria i Fundacji Sonoria, zajmującej się dostosowaniem sztuki do odbioru przez osoby z dysfunkcjami wzroku i słuchu.